Logboek

Op de fokkersdag loop ik natuurlijk altijd even langs de verkoopstand van de rasvereniging, kijken of ze nog leuke, nieuwe dingetjes hebben. En inderdaad: een héél leuk nieuw dingetje! Marre blijkt vereeuwigd op een tegeltje, exclusief, in gelimiteerde en genummerde uitgave. Ik wist niet dat er een foto van Marre was gebruikt om na te tekenen. Kijk maar, ontegenzeglijk dezelfde:





Dat Marre een exclusieve uitgave was, wist ik wel. Naar die nummering zoek ik nog

Het gebeurt eigenlijk nooit dat we hier een balletje kwijtraken. Meestal zoeken ze door tot ze het hebben gevonden, maakt niet uit hoe lang dat duurt. Een poosje geleden leek het er echter op dat we er toch eentje hadden verspeeld ...

Het balletje kwam terecht in een waterplant middenin een sloot met nog veel meer van die waterplanten. Eigenlijk was er van water bijna niets meer te zien. Marre ging hem dapper halen, al klunend over de dikke massa groen, het had meer weg van lopen dan van zwemmen. In haar enthousiasme zette ze haar poten echter ook op de bewuste plant en die verdween, mét balletje, geheel onder water en kwam niet meer boven. De plant weigerde zijn buit los te laten en Mickie en Marre hebben een dik uur vergeefs de omgeving van de valplaats afgespeurd, ze snapten er niks van! Ik moest een paar hooglijk verontwaardigde dames mee naar huis nemen.
Zonder bal vertrekken, dan kán toch niet!

Nog dagen daarna hebben ze de valplaats met een schuin oog in de gaten gehouden, maar helaas ...
Gisteren kwamen we weer langs de Plek des Onheils en eindelijk had die criminele plant zijn buit prijsgegeven. Triomfantelijk heeft Marre hem uit de sloot gevist en intens tevreden mee naar huis genomen.

Kunnen we het gelukkig blijven zeggen: álle ballen worden hier teruggevonden!

Duidelijk nog niet uitgeroeid, helaas. Ik haal nog dagelijks een stuk of 20 teken van Marre af. Ik kan me niet voorstellen dat die nog van de lichting van ruim een week geleden zijn. Marre wordt dus blijkbaar steeds herbesmet. Bij Mickie zitten er sinds vandaag ook al een heleboel 'zandkorreltjes' rond haar ogen

Ik heb de loep er eens bij gepakt om de larven van dichterbij te kunnen bekijken. Die streepjes zijn millimeters:


Creepy crawlers!


Ik hou niet van gif gebruiken maar ik heb nu toch maar een anti-tekenmiddel besteld. Dit is echt niet leuk meer.

Zijn we er eindelijk vanaf? Vandaag voor het eerst géén teken gevonden op Marre... pfffft!
Bij elkaar zijn het er zeker meer dan 150 geweest
Ik heb er wat foto's van gemaakt die verrassend genoeg nog duidelijk zijn ook.
Hier zit er eentje tussen mijn vingers, dat witte puntje dus:


Uitvergroot:

En dat is dus al een wat grotere.

Dit is echt een kleintje. Om je een idee te geven hoe klein, hij ligt in een nopje van een stukje keukenpapier, tussen de tanden van een splinterpincet...

En die zaten dus met tientallen direct rond haar ogen.

Gruwde ik in het begin nog van het geluid van een teek die werd doodgedrukt, inmiddels luister ik er met een satanisch genoegen naar
Rotbeesten!

... daar heeft Marre haar neus dus blijkbaar ingestoken
Haar hele hoofd zit vol witte, minuscuul kleine teekjes . In haar oren, rond haar ogen, rond haar neus, en weet-ik-veel-waar nog meer. Het zijn larfjes en ze zijn zo klein dat ik ze nauwelijks kan zien en de tekenvanger er bijna geen vat op heeft. Zelfs de kleinste O'Tom (zo'n breekijzermodel) floepen ze doorheen. Gisteren al een stuk of 20 weggehaald, en nu zie ik er nog meer. Daar ben ik nog wel even mee bezig