Logboek

Druk, druk, druk

9 april 2006

Druk weekend gehad, en dat ben ik dus niet gewend ... poehee!

Zaterdag was er een diplomadag apporteersport in Alphen a/d Rijn, dat betekende om half 7 opstaan om daar op tijd aanwezig te zijn. Mickie en Marre deden mee, dus ik mocht lekker aanpoten. Het ging niet verschrikkelijk goed, maar al met al ben ik toch heel tevreden.

Van de 11 honden die voor de C waren ingeschreven heeft er maar eentje dat ook werkelijk gehaald. Bottleneck was de dirigeerproef. We zagen wel wat er gebeurde: er scharrelde een molletje (notabene!) op een paar meter afstand van het stoppunt in het rond. Het apport kwam vaak wel binnen, maar met teveel commando's die dus bij dat molletje gespendeerd waren. Typerend: de hond die het wél haalde was een Duitse Herder ... het feit dat de rest jachthonden waren met behoorlijk jachtinstinct werkte op dat moment dus in ons nadeel. Mickie ging naar huis met 'slechts' een B-diploma van 80 (uit 80) punten. Voor het apport over water had ze een 7 en voor apporteren vanuit linie een 8. Ik ga dus echt niet klagen.

Voor Marre was het haar eerste wedstrijd en alles was erg nieuw en ook wel eng. Het hielp niet dat ze sinds kort angst voor het schot heeft gekregen. We hebben sindsdien alweer grote vooruitgang geboekt, maar zaterdag speelde die schotschuwheid haar nog te veel parten. Bij het markeerapport werd een schot gelost, ik vond het heel erg knap van Marre dat ze dat apport toch in één streep ging halen! Dat ze het daarna niet bij mij bracht, maar er regelrecht mee naar Mickie liep kon me niet meer deren. Daarmee kreeg ze van de keurmeester een 0, maar voor mij heeft ze een 10 verdiend!

Ze had een 8 voor het aangelijnd en los volgen, een 8 voor het komen op bevel met verleiding, een 8 voor het houden van de aangewezen plaats en voor de rest allemaal nullen. Geen diploma dus voor Marre, maar wel veel ervaringen en een stevige training rijker. We komen er wel!

Vandaag mocht ik weer om half 7 mijn bed uit om met Marre in Heino aan te treden voor een jachttraining die door de NVSW werd georganiseerd. Bekende gezichten bij de leiding. We hebben hard gewerkt en het was erg leuk en leerzaam, maar ook best vermoeiend! Niet in de laatste plaats voor de hondjes, Marre is gevloerd, die moet ik straks echt wakker porren voor de laatste plasronde. Ik voel het zelf trouwens ook wel, neem nog een bel wijn en dan nok ik af naar mijn bedje.

Vooruitgang

3 april 2006

Vandaag weer bezig geweest: Marre apporteert zowel de eend als het konijn al een stuk vlotter dan gisteren, en mijn keel heeft er minder onder te lijden ... we gaan vooruit!

Valt niet mee om iets nieuws aan te leren en tegelijk foto's te maken...

Mickie deed het natuurlijk perfect!

Nieuwe ervaringen voor Marre

2 april 2006

Hèhè, effe uitblazen!

Vanochtend was de eerste les van G&GB (basis) voor Marre. Sinds ze eind januari haar diploma Sociale Huis Hond (SHH) had gehaald, hebben we qua gehoorzaamheid stilgelegen. Ik vond het nu weer tijd worden om dat op te pikken omdat het appèl niet helemaal is zoals het moet zijn. Les gekregen van de baas zelf, en dat staat garant voor vooruitgang, dus ik had aan het einde van de eerste les al een hondje dat netjes volgde met veel aandacht voor mij. Gek hoe snel je dingen vergeet, wist helemaal niet meer hoe ik dat met Mickie voor elkaar had gekregen. Niet alleen les voor Marre maar zeker ook voor mij!

Aansluitend de G&G3 les van Mickie. Ook lang niets gedaan omdat de nadruk lag op de apporteersport en ik er nog 2 cursussen bij deed (SHH en KK1) en dat toch wel een beetje veel werd. Die 2 cursussen zijn nu afgelopen, dus tijd om de draad weer op te pakken. In tegenstelling tot mijn persoontje was Mickie nog niets vergeten!

Tegelijkertijd deden ze op het andere veld apporteertraining, mét eend en konijn. Ik ving op dat beide afgeschreven waren, dus heb ik gevraagd of ik ze mee mocht nemen om Marre daar haar eerste ervaringen mee op te laten doen. Dat mocht, en nadat ik ze weer gefatsoeneerd had (ze waren zeer nat en vies) ben ik er vanavond mee aan de slag gegaan. Eigenlijk had iemand het moeten filmen, maar ik ben blij dat ze dat niet gedaan hebben want ik héb wat uit de kast moeten trekken om Marre zover te krijgen dat ze het vast wilde pakken ... pfffft!

Mijn dochter (15) zat aanvankelijk met afgrijzen te kijken naar dat dooie spul, maar kwam even later niet meer bij van het lachen om de fratsen die ik uithaalde om Marre minstens net zo gek te krijgen. Met hoge stem veel en enthousiast aanmoedigen klinkt misschien wel leuk, maar is niet zo goed voor je stem, ik ben nu dus schor, heb een zere keel en ben heel moe van al dat gespring en heen-en-weer gehol maar het heeft wel geholpen! Marre heeft de eend een paar keer geapporteerd en het konijn enkele keren vastgehad. Het begin is er! Morgen weer een dag!