Logboek

De eerste grijze haren zijn onder Meiskes ogen verschenen. Ze is dan ook al 8 1/2. Het blijft een lekker ding

Oh wat is het warm! Zó warm, dat ook voor de honden het hitteplan in werking is gezet. Dat betekent extra veel drinken, in de schaduw blijven, en lekker spetteren met water om af te koelen. Is wel gelukt geloof ik!

Het busje met werklui parkeert in de straat waar ik met de honden doorheen loop op mijn uitlaatronde. Een meneer stapt uit en stopt in zijn beweging als hij ons ziet. "Oh, stabijtjes!", roept hij, en dan met een bewonderende blik: "Wat een móóie honden!" Als antwoord geef ik hem een stralende lach, die hij niet ziet omdat hij nog steeds in adoratie naar Meiske en Toet staart. Hij trekt zijn blik van de dames los en vraagt: "Ze zijn nog jong zeker?" "Niet echt," zeg ik in het voorbijgaan vriendelijk "bijna zes en acht jaar oud." Hij kijkt nog eens waarderend naar de honden, "Dat zou je niet zeggen ... wow!" "Dank u.", antwoord ik. En terwijl hij de dames appreciërend nastaart bevestigt hij voor zichzelf nog eens wat hij ervan vindt: "Prachtig!"

Ik ben met een grote glimlach om mijn mond verder gelopen

Hoe ouder, hoe gekker! Gisternacht was er een volle pot lekkertjes (500 gram) van tafel gestolen en opengebroken, die lag 's morgens leeg in de mand. Wie had dat gedaan? Ik verdacht Toet van de misdaad, maar Meiske was de dievegge, dat bleek vandaag onmiskenbaar bij het uitlaten; zo'n grote hoop produceert ze anders nooit! En ze kan zó onschuldig kijken ...

Wat een prachtige fokkersdag gisteren. Het hele Skarlún nest was compleet aanwezig! Zo leuk om iedereen weer te zien en te spreken en vooral om de 'pups' weer te kunnen knuffelen. Het is een heel divers nest in uiterlijk geworden, groot en klein, fors en fijntjes, maar allemaal fijne karakters en stuk voor stuk brengen ze hun baasjes dagelijks veel plezier. Ik heb genoten!