Dirigeren blijft moeilijk
24 september 2007
Vandaag een diplomadag apporteersport gelopen in Hellevoetsluis. Wat boften we weer met het weer. Voor de competitie moet je 3 diplomadagen en 2 werkproeven lopen, ik liep nog een diplomadag achter op mijn concullega's en had dit seizoen nog geen C-diploma gescoord, dus we hadden nog wat in te halen.
We gingen voortvarend van start en werkten in no time alle B-onderdelen af die bij alle 5 deelnemers in onze klasse goed tot zeer goed verliepen. En toen kwam het apport over water ...
Nu moet je weten dat ze in Hellevoetsluis een waterbakkie hebben die die naam eigenlijk niet verdient: hooguit 2,5 meter breed en 4 meter lang. Omdat het ding zo smal is, lopen de honden er veel liever omheen (en geef ze eens ongelijk). Dit pierenbadje is het Waterloo van heel wat C-ambities geweest, ook Mickie heeft hier al negatieve ervaringen mee opgedaan. Vóór ons waren alle honden op één na door het water gegaan, wij waren als laatste aan de beurt. Ik zette Mickie in met een heel duidelijk vóóruit! Ze sprong over de hooibaal heen en liep langs de waterbak ... "NEE! Kom hier!" Gelukkig luistert ze daar altijd heel goed naar. Nogmaals ingezet, zelfde verhaal ... derde keer ingezet: weer hetzelfde... shit! Laatste kans: "Mickie ... ZWEMMEN, VOORUIT!" en jawel: keurig door het water, modelapport !
Pffffft, toch nog een 7.
Daarna het dirigeren, niet ons beste onderdeel. Een groot veld vol onkruid en het stoppunt lag moeilijk, toch kreeg ik Mickie met 2 commando's keurig op de gewenste plaats. Naar rechts gestuurd, waar ze keer op keer langs het apport liep, zonder het in de neus te krijgen. Toen mijn commando's niet snel genoeg resultaat gaven, trok ze haar eigen plan en luisterde niet meer naar de stopfluit ... we lagen eruit!
Het apporteren vanuit linie leverde daarna weer een 10 op. Een B-diploma en 96 punten voor de competitie, waar we (volgens mijn berekening) nu 1e staan. Jammer van het gemiste C-diploma, maar toch erg trots op mijn hondje!