Gisteravond bij de apporteertraining kwam Marre ineens mank uit het water, wilde haar achterpoot niet meer gebruiken. Even gekeken, maar ik kon niets vinden, later liep ze weer gewoon. Nog later (weer net uit het water) hetzelfde geval. Poot schoongemaakt, nog beter gekeken, kon nog niets vinden. Beetje mank bleef ze lopen. Thuis grondig onderzocht: schoongespoeld, licht erop, tussen de tenen geïnspecteerd, haartjes opzij, overal gevoeld, echt héél goed bekeken ... niets te zien. Vreemd! Misschien een spiertje verrekt of zo?

Vanmorgen bij het uitlaten weer manken. Tegen beter weten in (want ik verwacht bij een vieze poot niets te kunnen zien) bekijk ik haar voetzool nog eens oppervlakkig ... en zie in één oogopslag wat er aan de hand is: een heel stuk eelt weg van het grote voetkussen (dus dáár lag ze gisterochtend aan te knauwen), het ziet er (zelfs met veel vuil) erg rose uit.
En daar heb ik dus gisteren bij mijn 'grondige' onderzoek totaal overheen gekeken

Ze ligt nu lekker in de mand, ingesmeerd met calendulazalf. Buiten gaat er bescherming omheen en we doen het een paar dagen rustig aan.